Margo’s 16-jarige zoon stak iemand neer, waarmee ze ineens moeder was van een dader. “Mijn wereld verging. In mijn bangste dromen had ik niet kunnen vermoeden dat míjn kind zoiets zou doen; een poging tot doodslag,” aldus Margo.
Haar wereld stortte in en ze wist zich in het begin niet direct raad hoe hiermee om te gaan. Ze had zoiets net als andere moeders nooit aan zien komen en had tijd nodig om het goed te verwerken. Dat heeft ze op een indrukwekkende wijze gedaan, waarna ze besloot om nog een stap verder te gaan. Ze heeft het tot haar missie gemaakt om zoveel mogelijk leerlingen bewust te maken van het risico om direct te oordelen. Te oordelen over de dader, maar vooral te oordelen over de omgeving van de dader.
Ze geeft tijdens de Fataal Schooltour gastlessen over zinloos geweld, om de moeder van een dader een gezicht te geven. Toch geeft ze niet meteen prijs wie ze is, om de spanning op te kunnen bouwen. “Het is makkelijk om op basis van een krantenartikel een oordeel te vellen,” vertelt ze. “Maar wat is het verhaal erachter? Hoe voelt de moeder van het slachtoffer zich? Hoe is het voor het zusje van de dader om weer naar school te moeten? Wat zijn de gevolgen van zo’n daad voor beide partijen? Welke straf is rechtvaardig en waarom?” Het zijn vragen waar ze over uitlegt tijdens de gastlessen, die grote indruk maken op de leerlingen van de deelnemende scholen.
De leerlingen horen een verhaal van een betrokkene waar ze normaal gesproken gemakkelijk over zouden oordelen. Door het verhaal eens vanuit die hoek te horen komen ze tot inzicht dat een snel oordeel niet altijd de juiste is. Margo heeft het tot haar missie gemaakt om daar zoveel mogelijk leerlingen en anderen van bewust te maken.
“Zeer indrukwekkend om ook het verhaal eens van de andere kant te horen. Niet gemakkelijk om geconfronteerd te worden met een dergelijk onverwachte daad van je eigen kind.”
“Ik probeer in mijn gastlessen over zinloos geweld alle aspecten van het delict te belichten. Zonder direct te vertellen wie ik ben en wat mijn rol is,” geeft ze aan. Ze gebruikt het originele krantenartikel dat in 2011 werd gepubliceerd als uitgangspunt en stelt de leerlingen vragen. Om ze zich te laten verplaatsen in zowel het slachtoffer, de dader en andere betrokkenen. “Naarmate het verhaal vordert vertelt ze meer over de aanleiding en de gevolgen. En uiteindelijk vertelt ze ook wie ze is. “Dat maakt veel los bij de leerlingen. Ze vertellen me haast zonder uitzondering dat ze voortaan eerst na zullen denken over het hoe en waarom. En daarmee is mijn doel bereikt.”